امنیت سیستم اطلاعات بیمارستان(قسمت سوم)

رایان افزار پژوه / مقالات / امنیت سیستم اطلاعات بیمارستان / امنیت سیستم اطلاعات بیمارستان(قسمت سوم)

 

 
 

امنیت سیستم اطلاعات بیمارستانی(قسمت سوم)

Sith

پیشرفت هایی که در زمینه دستگاه های پزشکی سیار بوده و هم چنین ازدیاد اپلیکیشن ها برای دستگاه های دستی موجب رشد حوزه مهیج و همیشه در تغییرسلامت سیار (MHealth) شده است. MHealth هرگونه وسیله ی بی سیمی است که توسط یا بر روی یک نفر حمل میشود که داده های سلامت را یا دریافت و یا ارسال میکند، مانند سنسورها ( به عنوان مثال، سنسورهای کوچک قابل جاسازی و نانوسنسورها) و مانیتورها ( به عنوان مثال، شتاب سنج های بی سیم، فشار خون و مانیتورهای گلوکوز و تلفن های سیار) و همچنین ابزارهایی برای پشتیبانی کردن از تصمیمات کلینیکی که تامین کنندگان سلامت از آن استفاده میکنند.

Sith3 شامل دو سخنران برای نطق اصلی و چهار بحث مهم در این پنل بود: اشتراک سلامت سیار و سلامت رفتاری، مدل های تجاری در حال رشد در سلامت سیار، فرصت هایی برای سلامت سیار در جهان رو به توسعه و چالش ها در امن کردن ساختار سلامت سیار.

کارگاه sith3  با میزبانی بنیاد ملل متحد و نطق  پاتریشیا میشل، مدیر اجرایی اتحاد سلامت سیار، در زمان شام شروع به کار کرد.  محور اصلی سخنان وی افزایش ریسک سو استفاده از داده های دیجیتال پزشکی که در اثر رشد سریع سلامت سیار در سراسر جهان بودوی گفت:درک ما از اینکه چگونه حریم خصوصی داده های بیمار را استفاده کنیم، و یا بهترین راه برای تنظیم کردن مجموعه داده های پزشکی ، همگام با تغییرات تکنولوژی نبوده است. او باور دارد که محافظت کردن از اطلاعات سلامت افراد که جمع آوری شده و یا بر روی دستگاه های سیار ارسال شده است جزئی مهم برای به تناسب رساندن سلامت سیار است.

به این منظور، اتحاد سلامت سیار با بنیاد تامسون رویترز، مرک و شرکت حقوقی بیکر و مککنیز همکار شد تا درکشان را از چگونگی استفاده از سیاستهای امنیت و حریم خصوصی مربوط به تکنولوژی سیار در بهداشت و درمان افزایش دهند. مسئله ای که تنظیم حریم خصوصی داده ها را پیچیده میکند تفاوت های فرهنگی است که در زمینه امنیت، حریم خصوصی و محرمانگی در سراسر جهان وجود دارد. بنابراین توسعه دادن قوانین و سیاست های جهانی در زمینه حریم خصوصی و امنیت بعید به نظر میرسد. بعد از مطالعه سیاست های امنیت و حریم خصوصی در سراسر جهان، میشل نتیجه گرفت، " هرگونه تلاش برای اصلاحات قانونی در زمینه نگرانی های امنیت و حریم خصوصی سلامت سیار باید ابتدا به موجودیت های فرهنگی، تکنولوژی و حقوقی توجه شود. این تلاش ها باید تاثیراتی را که این فاکتورها میتوانند بر روی امنیت و حریم خصوصی سلامت سیار و موفقیت هرگونه سیاست جدید داشته باشند تصدیق کنند."

سخنرانی صبح توسط وندی نیلسون، مدیر و دانشمند سلامت از دفتر علمی تحقیقات رفتاری و اجتماعی در انستیتو ملی سلامت، شروع شد. توجه نیلسون بر روی علم رفتار انسان ها و تغییر آنها، شامل استفاده از فناوری های سیار برای بهبود، درک، درمان و پیشگیری از بیماری ها است. ایشان در سخنانشان با تاکید بر نفوذ شبکه تلفن همراه ، اکنون 96 درصد در ایالات متحده و 78 درصد در سایر نقاط جهان،خاطر نشان کردند که این شبکه این اجازه را به سلامت سیار میدهد تا به صورت نمایی در سراسر جهان با نفوذ در ساختار فناوری های موجود برای جمع آوری داده ها ، مانیتور کردن سلامت و مداخلات توسعه پیدا کند.

نیلسون دسترسی از طریق سلامت سیار به جمعیت هایی که در قبل امکان دسترسی به آنها وجود  نداشت مانند کشورهای جنوب صحرای آفریقا را به عنوان "تکنولوژی گریزی!!!"   توصیف کرد. مزیت متمایز تکنولوژی های سلامت سیار این است که میتوانند تحقیقات سلامت و درمان را به فراتر از  آزمایشگاه ها و بیمارستان ها و به محیط افراد گسترش دهند. فناوری های سلامت سیار سوالاتی که میپرسیم،  روش هایی که تحقیقات انجام میدهیم و پیشنهاد های جدیدی که برای آزمایش های کلینیکی از راه دور داده میشود را تغییر دهد. سلامت سیار درباره انقلابی در اندازه گیری ها است که به نوبه خود میتواند در تشخیص ها و درمان ها تغییراتی بوجود آورد و در نهایت بر روی سلامت جهانی تاثیر گذار باشد.

 نیلسون تاکید کرد با وجود تعداد زیاد از برنامه های کاربردی در بازار، صنعت تنها هرچیزی را که قابلیت فروش داشته باشد را میسازند..... . بعید به نظر میرسد که صنعت ابزارهای سلامت سیار را برای تحقیقات توسعه دهد و یا از این ابزارها برای بهینه سازی سلامت در حوزه های کم منبع استفاده کنند. هدف NIH دادن سرمایه به حوزه سلامت سیاراست که به طور مستقیم تمام اولویت ها و اهداف سلامت خود را در میان تمام انستیتو ها و مراکز عنوان کرده. او بعضی از تحقیقات سلامت سیار را که بودجه گرفته اند توصیف کرده است:

1. اندازه گیری و ارزیابی، مانند حسگرهای زیستی قابل کشت در بدن و به خصوص لنزهای توسعه یافته که میتوانند در موبایل ها جاسازی شوند تا به عنوان میکروسکوپ عمل کنند.

2. مدیریت بیماری های مزمن، مانند مانیتورینگ فعالیت های قلبی از راه دور و مانیتورینگ لحظه ای و گرفتن بازخورد از چاقی میان جوانان

3. ابتکارات سلامت سیار در جهان برای بهبود پایبندی به داروهای بیماری قلبی و اجازه دادن به بیمارن برای گزارش دادن در مورد این داروها

با وجود پتانسیل زیادی که وجود دارد، نیلسون چالش هایی که پیش روی سلامت سیار وجود دارد را برجسته کرد. از نگرانی های اصلی که وجود دارد تلاش های پر هزینه و زمانبر محققان برای کار کردن با دستگاه های ناسازگار (به عنوان مثال، اندروید، آی فون و ..) از حرفه های گوناگون، باعث شده تا رابط های را برای پلت فرم های گوناگون توسعه دهند و یا تلفن هایی را برای شکرت کنندگان بخرند. به علاوه، محققان دائما درباره نگرانی های امنیتی و حریم خصوصی دستگاه های سیار هشدار داده میشوند،

پنل 1: اشتراک سلامت سیار و سلامت رفتاری

لیسا ا مارش اولین جلسه پنل را با ارائه یک نمای کلی از اهمیت اشتراک سلامت سیار و سلامت رفتاری شروع کرد. مارش درباره رواج وسیع و تاثیر اختلالات سلامت رفتاری، استفاده های وسیع سلامت سیار در ابتکارات سلامت رفتاری، و وعده بزرگ سلامت سیار برای تلاش های آینده در زمینه سلامت رفتاری بحث کرد ( به طور مشخص در پرتو تکامل سیستم های بهداشت و درمان بر روی ادغام سلامت رفتاری و فیزیکی تمرکز کرد.)

 اولین عضو پنل، دیوید گوستافسون، پروفسور دانشگاه ویسکانسین، اپلیکیشن تلفن هوشمند a-chess را معرفی کرد، یک ابزار پشتیبانی برای افرادی که اختلالات مصرف مواد دارند. گوستافسون نتایج جالب توجهی را از آزمایش های کلینیکی که به صورت راندوم انجام شده بود و همچنین تستهای میدانی a-chess را ارائه کرد و در مورد ادغام آن با سیستم آموزشی درمانی، آموزش های مبتنی بر وب و برنامه های درمانی برای افرادی که در دوره ریکاوری هستند بحث کرد. او همچنین یک مدل جدیدتر با نام E-chess را که برای افراد ناتوان و سالمند است معرفی کرد که شامل زمانبندی ها، یادآوری قرارها، ردیابی اهداف، ارزیابی ها و شبکه های اجتماعی میشود.

سپس، سارا لرد، از مرکز تکنولوژی و سلامت رفتاری، با توضیح در مورد اهمیت سلامت سیار ابزارهایی از سلامت سیار تهیه شده در مرکز تکنولوژی و سلامت رفتار را ارائه کرد. یک ابزار بر اساس اسمارت فون ها برای افرادی که دارای اسکیزوفرنی هستند که قابل مدیریت توسط خود فرد را دارد، یه دستگاه سیار برای کمک به افرادی که اختلال در صرف مواد دارند، یک برنامه تحت وب برای بهبود آگاهی در زمینه سلامت جنسی و تست های ایدز، یک سنسور سیار و قابل پوشش برای کنترل رفتار افراد سیگاری ،

عضو آخر پنل، نیلز روزنکویست، از اعضای بیمارستان ماساچوست، در مورد اهمیت ارتباط بین سلامت سیار و سلامت روانی صحبت کرد و فعالیت های خود را که شامل آنالیز رسانه های اجتماعی و مانیتورینگ سیار است ارائه کرد. او همچنین استراتژی هایی در مورد سرمایه گذاری در زمینه سلامت سیار تهیه کرد، شامل بحث در مورد اهمیت اقتصادی این موضوع که با استناد به مطالب مشخص در مورد مزایای اقتصادی و همچنین مطالعات انجام شده در مورد مقرون به صرفه بودن این موضوع میشود.

پنل 2: تکامل مدل های تجاری در سلامت سیار

در پنل دوم بر روی جنبه تجاری سلامت سیار و اینکه در سالهای آتی چگونه تغییر خواهد کرد تمرکز شد. جانسون جلسه را با قرار دادن موضوع سلامت سیار در حوزه وسیعتر اینترنت  قرار داد. او اشاره کرد که اکنون تعداد اشیائی که به اینترنت متصل هستند از تعداد افرادی که روی کره زمین زندگی میکنند بیشتر است و زمانی که اشیا به هم متصل میشوند هوشمند خواهند شد. این ترکیب میتواند فرصت بسیار بزرگی برای میلیاردها دلاری باشد که سالانه بر روی بهداشت و درمان خرج میشود.

با اینکه این فرصت بسیار بزرگی است، برخی از اعضای پنل اشاره کردند که پول درآوردن از راه سلامت سیار بسیار سخت است. دلیل اول، که توسط چاک پارکر، مدیر اجرایی، گفته شد نبود استانداردهای کافی است. به دلیل محدودیت هایی که در همکاری وجود دارد بوجود آمدن جریان داده ها بین دستگاه های سلامت سیار و سیستم EHR بسیار سخت است. پاول گروپ، پیشنهاد کرد که کمپانی های تازه تاسیس در زمینه سلامت سیار به دلیل کمبود توجه به بهداشت و درمان ورشکسته شده اند. او به ورود و خروج های شرکت IBM در این بازار و همچنین تلاش های شرکت های مایکروسافت و گوگل که نتوانستند جلب توجه بازار را بدست آوردند اشاره کرد.

چندین تن از اعضای پنل این نکته را مطرح کردند که سیستم بهداشت و درمان شکسته شده است. کامرون مککنیت اشاره کرد که توجه تاریخی به مسئله درمان به این صورت بوده است که بیماران پس از اینکه دچار مریضی میشوند تحت درمان قرار میگیرند. پیشگیری کردن از بیماری قبل از اینکه بیمار دچار آن شود و همچنین در صورتی که بیمار دچار بیماری شد تحت مداوای سریع قرار گیرید نکته اصلی است. یکی از اعضای پنل اشاره کرد که با اینکه سلامت سیار در مراحل ابتدایی توسعه قرار دارد، اما در حال حاظر هم پیشرفت هایی در جهت این مدل پیشگیرانه داشته است. به طور واضح، هنوز راه زیادی برای رفتن در پیش است.

اعضای پنل احساس کردند که بعضی از سازمان هایی که در زمینه بهداشت و درمان نیستند نیز میتوانند در این مدل پیشگیرانه به موفقیت هایی برسند. به خصوص، آنها به کمپانی های ارتباطی که در تسهیل جریان داده ها نقش دارند و همچنین سازمان هایی مانند والمارت که حوزه وسیعی از مشتریان را در اختیار دارند اشاره کردند. جوزف ترنولو از مرکز بهداشت و درمان بحث کرد که بعضی از سازمان های بهداشت و درمانی موجود، هزینه های زیاد و غیر قابل تغییری دارند که باعث ایجاد محدودیت در هماهنگی سریع آنها با تغییرات موجود شود.

کمپانی ها و سازمان های جدید احتمالا این شرایط را نداشته باشند و بتوانند در این مدل پیشگیرانه به خوبی قرار کیرند.

شرکت کنندگان باور داشتند که سلامت سیار برای آینده بهداشت و درمان مهم نیست بنابراین برندگان اصلی در این محیط متغییر اقتصادی در نهایت بیماران هستند. پارکر اشاره کرد افراد بیشتری در ایالات متحده تحت پوشش قوانین قرار میگیرند بنابراین سیستم احتیاج دارد تا با این تغییرات منطبق شود. سلامت سیار راه هایی را برای رسیدن به این هدف پیشنهاد میدهد.

پنل 3: فرصت ها برای سلامت سیار در جهان در حال توسعه

کوتز مدیر پنل با مروری درباره فرصت های سلامت سیار در جهان در حال توسعه جلسه را شروع کرد. او به مزیت های زیادی که فناوری های سیار برای مانیتور کردن و فراهم کردن بهداشت و درمان، به خصوص در مناطق دور دست که بهداشت و درمان در آنجا برای جمعیت زیادی از مردم قابل دسترس نیستند اشاره کرد. کاربردها میتواند شامل بهبود دسترسی ها و کم کردن هزینه ها، انتشار و آگاهی بخشی اطلاعات بهداشت و سلامت، توزیع مجموعه داده ها، مدیریت سلامت شخصی، ارتباطات تغییر رفتار، پزشکی از راه دور و کلینیک های روستایی، مانیتور کردن بیماران از راه دور.

دیوید ایلوارد، مدیر ارشد در فناوری و سلامت جهانی، چشم اندازی را ارائه کرد که در آن تمرکز تنها بر روی افراد مریض نباشد بلکه در جهت بهبود سلامتی و نشاط(به خصوص تغذیه) باشد و به افراد کمک کنند تا مریضی ها را در مراحل اولیه کنترل و مدیریت کنند. فناوری اطلاعات و ارتباطات برای حمایت از این تغییر مناسب هستند و میتواند در توانمندی و آموزش افراد کم تجربه نقش داشته باشد. سنسورهای سیار میتوانند داده ها را با کمترین خطای انسانی جمع آوری و مدیریت کنند. ایلوارد پیش بینی کرد که فناوری اطلاعات و ارتباطات میتواند نیازهای بهداشت و درمان را با سیستم های سلامت که بیشتر توزیعی و کمتر بیمارستان محور هستند فراهم کند،

اشوتوش سابهاروال، پروفسور دانشگاه رایس، هسته اصلی بهداشت و درمان داده های قابل اعتماد و دقیق است. دستگاه های کنونی بیشتر وابسته به افراد آموزش دیده، صادق و با انگیزه است. اما از آنجایی که اپراتورهای انسانی مناسب نیستند، دستگاه ها باید توانایی تشخیص و منطبق شدن با خطاها را داشته باشند. سابهاروال اخیرا از یک شهر با جمعیت 2.5 میلیون نفر در هند بازدید کرده که مردم تنها به یک دستگاه تنفس سنج دسترسی داشته اند، همین مطلب باعث بوجود آمدن انگیزه ای شد تا سنسورهای پزشکی سیار هوشمند ساخته شود. او دو دستگاه را توسعه داد یک دستگاه تنفس سنج و یک تصویرساز شبکیه که میتواند به تلفن های سیار وصل شود، توسط افراد غیر متخصص اجرا شود و خطاهایی که حین جمع آوری داده روی میدهد را شناسایی کند. او مشکلات کار کردن با دستگاه های پزشکی موجود در بازار را برجسته کرد، که اکثر آنها دارای رابط بسته ای هستند، در حالی که دستگاه هایی که باز هستند کالیبره نخواهند بود; این تجربه باعث شد که نیاز وجود یک مدل تجارت برای تشویق دستگاه های باز برجسته شود.

پنل 4: چالش های امن کردن ساختار سلامت سیار

اندرس مارخام مبحث پنل چهارم را با برجسته کردن پتانسیل سلامت سیار در بهداشت و درمان و شناسایی برخی از چالش های روبه روی امنیت دستگاه ها و ساختار سلامت سیار معرفی کرد.

بر اساس ییه چو هو ، دانشیار داشنگاه ایلینویز ، دو مورد تناقض در سلامت سیار وجود دارد: "صادق اما کنجکاو" و آن کسی است که خدمات را برای کاربران فراهم میکند و به داده های انها دسترسی دارد و "کمتر صادق، اما نسبتا کنجکاو" کسی است که سعی میکند تا به داده های در حال انتقال دسترسی پیدا کند و یا با حمله کردن به سیستم های تامین کنندگان به این اطلاعات دسترسی پیدا کند. او تاکید کرد که لازم است مشکلات کنترل دسترسی و احراز هویت در بهداشت و درمان حل شوند، به عنوان مثال، چگونه تصمیم بگیریم که چه کسی به چه دستگاهی و چه داده ای دسترسی داشته باشد ؟ گروه او در حال کار کردن بر روی مشکل امنیت شبکه های BAN با به اشتراک گذاشتن امنیت در میان دستگاه های بدنه شبکه هستند. این روش از بدنه شبکه به عنوان کانال ارتباطی استفاده میکند.

جاکوب سوربر، استادیار دانشگاه کلمسون، اشاره کرد که عواقب نشت اطلاعات مربوط به سلامت سیار بسیار سخت خواهد بود، و اغلب منابع موجود برای سلامت سیار محدود است.مطالعات او متمرکز بر ساختن سیستمهای امن، محافظ حریم خصوصی با محاسبات کارآمد است. در پروژه قبلی او، روشی را ابداع کرد که میتوان بر روی تلفن های سیار نا امن و غیر قابل اعتماد به صورت امن محاسبات و ارتباطات را برقرار کرد. در حال حاظر، او بر روی طراحی و ساختن دستگاه های قابل پوشش که میتواند امنیت شبکه بدن انسان BAN را مدیریت کند، فراهم کردن این قابلیت که کاربر بتواند از طریق راه های قابل اطمینان به اطلاعات سلامت سیار و دستگاه های آن دسترسی پیدا کند و به عنوان چسبی که تمام دستگاه های شبکه BAN را به هم نگه میدارد عمل میکند.

یکی از شرکت کنندگان درباره مالکیت داده ها سوال کرد و اینکه چه کسی باید تصمیم میگیرد که چه کسی اطلاعات را ببیند، او پیشنهاد کرد که شاید بیمار باید دسترسی به داده ها را کنترل کند، به عنوان مثال، تنها به پزشکان اجازه دسترسی داده شود. هو توضیح داد که مشخص نیست آیا بیماران باید داده ها را کنترل کنند یا نه، به دلیل اینکه در بعضی موارد بیماران حق انتخاب اینکه کدام پزشک آنها را درمان میکند ندارند (به عنوان مثال در واحدهای اورژانسی) و در بعضی موارد، ما نمیخواهیم که بیمار رکوردهای خود را بخواند (به عنوان مثال، یادداشت های روان درمان آنها). یکی دیگر از شرکت کنندگان سوال کرد که ما چه کارهایی میتوانیم انجام دهیم تا به کاربران کمک کنیم تنظیمات حریم خصوصی مناسب تری را انتخاب کنند. یونگ توضیح داد یکی از راه های قابلیت استفاده که محققان پیش رو میگیرند این است که به کاربران اجازه ندهند برای همه تنظیمات تصمیم بگیرند، بلکه اجازه دهند حالت های پیش فرض مشابه با تنظیمات دیگر کاربران را انتخاب کنند. هو موافقت کرد که به تنظیمات پیش فرض خوبی نیاز داریم به دلیل اینکه بسیاری از بیماران به عنوان غیر آموزش دیده به حساب میایند.

یکی از شرکت کنندگان سختی در سطح بندی نشت های اطلاعاتی حریم خصوصی را بیان کرد. یونگ بیان کرد که دو راه برای نگاه کردن به این موضوع وجود دارد: اول، فروشگاه برنامه ها قوانین مشخصی در خصوص حریم خصوصی زمانی که با داده های کاربر سروکار دارند مشخص کرده اند، و وقتی که برنامه از آن قوانین تخطی کند میگوییم که اطلاعات خصوصی نشت کرده است. دوم، تعریف مفهوم حریم خصوصی از نقطه نظر کاربر سخت است به دلیل اینکه بعضی مردم توقعات و درک متفاوتی از سیستم ها و برنامه دارند. هو اشاره کرد که میتوان پا از این فراتر بگذاریم و هرگونه ارائه اطلاعات را نشت اطلاعاتی قلمداد کنی، به عنوان مثال زمانی که شما به نوعی درمان ابراز علاقه میکنید اطلاعاتی از شما برملا میشود. با این حال، این تعریف بسیار سخت گیرانه است، و کاربران معمولی  اینگونه فکر نمیکنند. سوربر اضافه کرد که اولویت های حریم خصوصی کاربران در طول زمان تغییر میکند بنابراین هر سیستمی که طراحی میکنیم باید به اندازه ای انعطاف پذیر باشد که بتواند از پس این تغییرات بر بیاید و به صورت مناسبی تکامل پیدا کند. هو با یک شرکت کننده موافقت کرد که توضیح داده بود کاربران تنها زمانی در باره حریم خصوصی نگران میشوند که مورد تجاوز قرار گرفته باشند و او اضافه کرد که به همین دلیل است که به قوانین و مقرراتی حریم خصوصی نیاز داریم. یونگ پاسخ داد کاربران معمولی حملات مداخله گرانه را متوجه نمیشوند و ما نیز نمیتوانیم تمام این حملات ممکن را به حساب بیاوریم، این حملات در طول زمان بهتر میشوند. بنابراین سوال برای محققین این است که چگونه کاربران را با تصمیمات بهتر آماده کنیم.

در پاسخ به اینکه چطور میتوانیم سیاست های حریم خصوصی را بر روی برنامه های سیار اعمل کنیم جواب داد که گروه او میخواهند با بسط دادن کارهای قبلی خود در جهت شناسایی نشت های اطلاعاتی برای رسیدن به این هدف استفاده کنند. با این حال، یکی از چالش ها این است که زمانی که برنامه نویسان از تنظیمات حریم خصوصی کاربر اگاه نیستند، برنامه ها کارایی خود را از دست میدهد. او توضیح داد که راه حل بهتر اضافه کردن پشتیبانی در پلت فرم های سیار که کنترل های سخت برای کاربران و انعطاف پذیری برای تغیر دادن تنظیمات دسترسی به برنامه ها را تامین میکند میباشد. با این حال، او به این مسئله شکاک است که پلت فرم های سیار اینکار را انجا میدهند به دلیل اینکه این یک بار اضافی بر دوش توسعه دهندگان قرار میدهد.

خلاصه SITH3

جدیدترین کارگاه بر روی فناوری های سیار و  پتانسیل آن برای استفاده در بهداشت و درمان تمرکز داشت. سلامت رفتاری یکی از حوزه های مناسب برای سلامت سیار است، چه اینکه برای مداخله کردن و تشویق برای رسیدن به سلامت رفتاری باشد و چه برای محققان که بر روی سلامت رفتاری انسان ها در چارچوب ها و جزییات باشد. با این حال، هرچند فناوری سلامت سیار به نظر میرسد که پتانسیل زیادی برای افزایش سلامت و بهبودی با کاهش هزینه ها دارد، مدل های تجاری هنوز مبهم هستندو یکی از چالش های مهم پیش رو شناسایی حوزه ای از مدل هایی است که هزینه های دستگاه ها و راه اندازی آنها را پوشش دهد.

در نهایت، در تمام کاربردها، بسیاری از نگرانی های امنیتی در فناوری های سیار وجود دارد، به خصوص آنهایی که اطلاعات شخصی را در مورد فعالیتهای روانی و رفتاری اشخاص جمع آوری و دستکاری میکند. یک چالش بسیار مهم فراهم کردن کنترل های کارآمد برای حریم خصوصیشان است.